در نسل نقاشان هم دوره هونیا عباسی که با موضوع ” زن ” کار می کنند مسدود بودن فضای زندگی و همچین نادیده گرفته شدن زنان در جامعه مرد محور بارها در شکل های گوناگون دیده می شود و با دیدگاه های گوناگونی این مسئله توصیف می شوند.
در زمینه متغیر روابط گفتنی است این آثار مانند بسیاری از آثار همزمان حودش به فقدان ارتباط افراد ، به ویژه ارتباط عمیق عاطفی بین زن و مرد تاکید می کند . در این آثار که زنان در هیچ محیط خاصی دیده نمی شوند و زمینه نقاشی ها سیاه رنگ هستند که به قطع ارتباط زن از محیط اجتماعی اشاره دارد . تنهایی و زیستن در تنهایی خود .