“سکوت”:تحلیلی بر نقاشی های هونیا عباسی
فرید امین الاسلام
“سکوت”:تحلیلی بر نقاشی های هونیا عباسی
“سکوت”:تحلیلی بر نقاشی های هونیا عباسی
لینک ویدئو در آپارات – کانال تلویزیون هنرآگه :
https://www.aparat.com/v/ELazv
“سکوت”:تحلیلی بر نقاشی های هونیا عباسی
فرید امین الاسلام
هونیا عباسی نقاش جوان ایرانی با نمایشگاه های انفرادی و گروهی متعدد /خودش را یک نقاش فمینیست نمی داند .
اما موضوع نقاشی های او “زن” و “زن بودن” است به این معنی که آثار او متمرکز بر خصوصیت زنانه است و البته نه ضدیت مردانه!
سبک کیت کت
نقاشی های او به لحاظ سبک و تکنیک در ادامه سنت های پرتره نگاری تاریخ هنر است . ترکیبی از پرتره های نیم تنه معروف به “کیت کت” که در انگلستان بوجود آمد و در آن دست های سوژه حتما باید معلوم و کارکرد باشد و پرترهای سبک “ترونی” قرن هفدهم هلند که در زبان هلندی به معنی “چهره” است.
این سبک که بر بیان احساسات سوژه متمرکز بود برخلاف پرتره نگاری قبل از خود بود که چهره ها را بی احساس و خشک نشان می داد.
اهمیت این نوع پرتره نگاری از آن جهت بود که احساسات ناب و طبیعی که پیش از آن در نقاشی های پرتره دیده نمی شد به تصویر کشیده شد .
مانند نقاشی های هونیا عباسی در مجموعه ایی که می بینید. حتی کوچک ترین و بی اهمیت ترین احساسات مانند خشم فرو خورده و یا مظلومیت در آن پرتره ها دیده می شوند.
روایتی ابهام آمیز
مجموعه نقاشی های هونیا عباسی با عنوان “سکوت” روایتی ابهام آمیز دارند. زنان سکوت کرده اند و خود را از طریق چشمان و دست های شان بیان می‌کنند.
هونیا عباسی سوژه آثار خود را از زنان طبقه متوسط شهری انتخاب می کند . وضعیت زن معاصر در جامعه مدرن شهری و به زعم او مرد سالار در الویت است.هنرمند نظام روابط بین زن و مرد را با سکوت زن و حرکت دستان زن و پوشاندن چشم ها با دستان در حضور مرد نشان می دهد .
گفتمان غالب در این آثار از تجربیات و از زندگی و دنیای زیسته هنرمند نشئت می گیرد. توجه به اغتشاش پنهان و ساکت در روابط بین زن و مرد و تنهایی هر دو / نقطه مشترک این آثار هستند .
کنش‌های درونی
در متغیر کنش های درونی متن نقاشی ها به نمایش کنش هایی همچون استرس پنهان وانتظار و گمگشتگی و بی اهمیتی هویت فردی در چشمان زنانی که بدون مردان نقاشی شده اند می توان اشاره کرد.
در نسل نقاشان هم دوره هونیا عباسی که با موضوع ” زن ” کار می کنند مسدود بودن فضای زندگی و همچین نادیده گرفته شدن زنان در جامعه مرد محور بارها در شکل های گوناگون دیده می شود و با دیدگاه های گوناگونی این مسئله توصیف می شوند.
در زمینه متغیر روابط گفتنی است این آثار مانند بسیاری از آثار همزمان حودش به فقدان ارتباط افراد ، به ویژه ارتباط عمیق عاطفی بین زن و مرد تاکید می کند .
زیستن در تنهایی
در این آثار که زنان در هیچ محیط خاصی دیده نمی شوند و زمینه نقاشی ها سیاه رنگ هستند که به قطع ارتباط زن از محیط اجتماعی اشاره دارد . تنهایی و زیستن در تنهایی خود .
نقاشی های هونیا عباسی در خور تامل هستند اما او بایستی خود را از این موضوعات تکراری و البته به حق برهاند .
او پتانسیل این را دارد تا نگاه ژرف تری به موضوع و تم مورد علاقه اش یعنی ” زن ” داشته باشد و همراه با تحول خواهی زنان در نقاشی های خود تحول زیادی ایجاد کند . تحولی که باعث شاخص شدنش به لحاظ پرداخت در فرم و محتوا در میان هم نسل هایش خواهد شد.
