درسگفتارهایی در باب نفاشی انتزاعی، درسگفتار دوم، فرشته فرمانی

هنر بتنی

هنر بتنی یا concrete art اصطلاحی است که نخستین مرتبه توسط هنرمند و معمار آلمانی تئو ون دازبرگ^۱ در سال ۱۹۳۰ ایجاد شد. این اصطلاح در توصیف هنر آبستره بر پایه هندسه، ریاضیات و اصول علمی و به نوعی بیان بصری آن چه که تاکیدی ست بر سطح و رنگ مطرح شد. در واقع هنر بتنی به هر گونه هنر انتزاعی اشاره می کند که هیچ منبع فیگوراتیو و سمبولیکی نداشته باشد. بنابراین یک نقاشی انتزاعی که به طور آشکار از نقش ها و شکل های طبیعی سود جسته باشد، در گروه هنرهای بتنی قرار نمی گیرد.

(تصویر بالا : فردریک ووردمبرگ گیلدوارت-ترکیب بندی شماره ۱۵)

تصویر هنر بتنی باید کاملا فارغ از هرگونه طبیعت گرایی باشد. به عنوان مثال، بیش تر آثار هنر بتنی بر پایه نقش های هندسی و الگوها ایجاد شده اند: آن چه که اغلب انتزاع هندسی نامیده شده است. در واقع هنر بتنی خالص ترین شکل هنر انتزاعی شمرده می شود. ایده اصلی این فرم از انتزاع ناب و خلق نوعی از هنر خود مختار نشات گرفته است : همانند عینیت بخشیدن به موسیقی.

بارت وَن دِر لِک^۳ – ترکیب بندی

همچنین، هنر آبستره در راستای زیبایی شناسی کلاسیک است چرا که به عنوان مثال افلاطون بر این اعتقاد بود که هندسه والاترین فرم زیبایی شناسی است. مترادف دیگر هنرهای بتنی، هنر غیرملموس یا non-objective art است. پیشگامان این هنر واسیلی کاندینسکی^۴ (۱۸۶۶-۱۹۴۴) ، پیت موندریان^۵ (۱۸۷۲-۱۹۴۴) و کازیمیر مالویچ^۶ (۱۸۷۸-۱۹۳۵) هستند.

شاید برایتان جذاب باشد

درسگفتارهایی در باب نقاشی انتزاعی،واسیلی کاندینسکی(۲)-درسگفتارششم-فرشته فرمانی

در تضاد با هنر بتنی هندسی و غیر احساسی، اکسپرسیونیسم انتزاعی بسیار بیش تر نمایانگر احساسات و حالات درونی ست و فرمی مشتق شده از آبستره است.

در سال ۱۹۳۰ تِئو ون دازبرگ و چهار تن از دوستانش مبارزه ای آشکار علیه هر گونه امپرسیونیسم، حساسیت و موضوع پردازی در هنر اعلان نمودند. گروه هنر بتنی و مجله هنر بتنی که در پاریس پایه گذاری شد، در مورد هنری کاملا مستقل از طبیعت و به دست آمده و شکل گرفته توسط ذهن اصرار و بحث می کردند. هنری بی هیچ گونه جزییات از طبیعت، احساسات یا حساسیت ها: هنری خالص و ناب، دارای وضوح کامل، ساده با قابلیت کنترل بصری. ساختاری که به چیزی فراتر از خودش اشاره نمی کند. در نتیجه دریافت های احساسی در انتزاع سنتی به یک ترکیب بندی منطقی بر پایه اصول ریاضیات تبدیل شد.

آگوست هربن^۷-برهنه ۱۹۶۰

خانه هنر بتنی زوریخ چند سال بعد زمانی که مکس بیل^۸ (۱۹۰۸-۱۹۹۴) که تحت تاثیر مطالعاتش در مدرسه باهاوس و دوستی اش با اعضای گروه خلق آبستره یا Abstraction création در پاریس، تئوری خود را در باب هنر بتنی مطرح کرد، برپاشد. او بر اساس قوانین شخصی خود و زندگی روزمره، هنری گویا را گسترش داد. او به اشکالی متمایل بود که خنثی، هندسی و به آسانی قابل فهم بودند.

مکس بیل-۱۹۸۶

برای هنرمندان هنر بتنی، پایه و اصل اثر یک توازن و تعادلی را نشان می دهد که عناصر آن در ارتباط با یکدیگر معنا پیدا کرده و توصیف می شوند. این ارتباطات در اغلب اوقات به سمبل هایی تبدیل می شوند همچون یک سازمان دموکراتیک ایده آل بر پایه تمام منافع شخصی از حقوق و آزادی های مشابه.

شاید برایتان جذاب باشد

درس گفتارهایی در باب نقاشی انتزاعی: فرشته فرمانی – درس گفتار اول

اسامی:

۱-Theo van Doesburg

۲- Friedrich Vordemberge-Gildewart

۳- Bart van der Leck

۴- Wassily Kandinsky

۵-Piet Mondrian

۶- Kazimir Malevich

۷- Auguste Herbin

۸-Max Bill

منابع: